Cechy:
- innowacyjnym produktem mikrobiologicznym służącym do zakiszania sianokiszonek z lucerny, o właściwościach pozwalających na polepszenie fermentacji i zachowanie wartości odżywczych traw.
- Przechowywanie lucerny w postaci kiszonki w silosie jest bardzo trudne z powodu jej naturalnie wysokiej pojemności buforowej i, co za tym idzie, odporności na szybkie zakwaszanie.
Wybrane szczepy bakterii Lactobacillus plantarum zawarte w produkcie 11H50 umożliwiają pokonanie powyżej wspomnianych trudności, wykorzystując w maksymalnie wydajny sposób nieznaczną ilość cukrów występujących w lucernie i wspomagając proces jej zakiszania w silosie. Zakiszanie lucerny w silosie jest najlepszą metodą pozwalającą na zachowanie wysokiej zawartości białka roślin motylkowych.
Wybrane szczepy bakterii Lactobacillus plantarum zawarte w produkcie 11H50 umożliwiają pokonanie powyżej wspomnianych trudności, wykorzystując w maksymalnie wydajny sposób nieznaczną ilość cukrów występujących w lucernie i wspomagając proces jej zakiszania w silosie. Zakiszanie lucerny w silosie jest najlepszą metodą pozwalającą na zachowanie wysokiej zawartości białka roślin motylkowych.
W przypadku lucerny technika konserwacji w silosie napotyka na poważne ograniczenie związane z wysoką zawartością białka, które stanowi naturalną pojemność buforową tej rośliny (patrz poniższa tabela).
Parametr pojemności buforowej opisuje zdolność konkretnej rośliny pastewnej do odporności, nawet w obecności kwasów, na szybkie obniżenie poziomu zakwaszenia (pH), co jest niezbędnym czynnikiem prawidłowej konserwacji roślin. Paradoksalnie, im wyższa jakość lucerny, tym trudniejsza jest jej konserwacja w postaci kiszonki w silosie. Z tego powodu zasadnicze znaczenie ma wykorzystanie tej nielicznej ilości cukrów występujących w roślinie w maksymalnie skuteczny sposób w momencie zainicjowania procesu zakwaszania, przy udziale odpowiednio dobranych i wyjątkowo aktywnych bakterii kwasu mlekowego.
1. Prawidłowe zakiszanie masy zielonej
Wybrane szczepy bakterii Lactobacillus plantarum, występujące wyłącznie w 11H50 udowodniły w przeprowadzanych testach, że są idealnym rozwiązaniem pozwalającym na uzyskanie prawidłowo zakwaszonych mieszanek roślin motylkowych (patrz wykres po prawej stronie).
2. Zwiększenie smakowitości
Powolne lub niekompletne zakwaszenie lucerny znajdującej się w silosie powoduje degradację białka (patrz punkt 3) i w konsekwencji prowadzi do powstawania niepożądanych produktów, w szczególności amoniaku i amin, które przyczyniają się do znacznej utraty smakowitości kiszonki. Zastosowanie preparatu 11H50 pozwala na zredukowanie powstawania tych substancji i zachowanie maksymalnej smakowitości kiszonki.
3. Wyższa jakość frakcji azotowej
Podczas przechowywania kiszonki w silosie białko może zostać zaatakowane bakteriami beztlenowymi [clostridum], które powodują jego degradację, i utratę wartości biologicznych. Zastosowanie produktu 11H50 do procesu zakiszania lucerny pozwala ograniczyć proces rozkładu białka do amoniaku ( NH ) w stosunku do kiszonki bez udziału 11H50. Obniżenie pH ogranicza proces rozkładu białka do amoniaku (NH ).
